यो सबै मेरो गृहभूमि हो!

यो मेरो प्रिय हो!

मातृभूमि को अवधारणा टी कविता को कविता मा बहुभाषी छ, जस्तै कि कवि कवि। कविता "मातृभूमि" Terentii "बहुमुखी बाड़" र "पिंजरे र जिमनास्ट", "भाग्य र चाकू" - "यो सबै मेरो रोडिना हो" बाट यो बहुमुखीता र बहुभाषी को छानिएको छ। "। यो अवधारणा रूसको संकेतित सीमाहरू सीमाभन्दा टाढा फैलिएको छ:

तैपनि म भन्नेछु: सूर्यबाट - तेस्रो,
नाममा पाँच अक्षरहरू - पृथ्वी,
एक छैटौं भूमि -
यो सबै - मेरो देश!

कविको डायरी बाट:

"मातृभूमि कसरी सुरु हुन्छ?" - के एक साँचो र महत्त्वपूर्ण प्रश्न, कस्तो अद्भुत शब्दहरू, कस्तो अचम्मको गीत? र, साँच्चै, यो कहाँ सुरु हुन्छ? हामी प्रत्येक र उत्तरको प्रत्येक प्रश्नको लागि हामी प्रत्येकको लागि हो ... म, कसले मेरो लेखनमा यस विषयमा, कुनै पनि जस्तै गर्न सक्छ, यो टनी-आमा चाहिन्छ। मैले यी शब्दहरू मात्र मेरो यात्रामा वा बाक्लो बाकीका क्षणहरूमा बोल्ने गर्छु, तर कुनै अन्य अभिव्यक्त, भावनात्मक अवस्थामा। मैले कति प्रश्नहरूको जवाफ दिएँ, यस महत्त्वपूर्ण प्रश्नको उत्तरबाट कति सुन्दर उत्साहहरू सोधें र सबैलाई सही देखिन्छ, सबै उपयुक्त, सबै प्रतिक्रिया, तर पूर्णतया। केहि कारणको लागि, त्यहाँ मेरो आत्मामा सधैं एक राज्य बनी, जसले मलाई भनें कि हामीले बढी सोच्नु पर्छ, हामीले अझै केहि कुरा बुझ्नुपर्छ। मलाई थाहा छैन कि यो कसरि व्यक्त गर्न को लागि, तर केहि तरिका मा मैले ध्यान दिए कि मेरो उमेर मा प्रत्येक प्रश्न मा यस प्रश्न को जवाब थोडा अलग छ, जाहिर छ एक नया अनुभव द्वारा पूरक, साल देखि प्राप्त, यो परिवर्तन। केहि अदृश्य छ, तर केही परिचय दिइएको छ, तर मातृभूमिको समुदायमा अझै पनि बाँकी छ। त्यसोभए मातृभूमि कहाँ सुरु हुन्छ? "तपाईंको पत्रमा तस्विरहरू" को साथ, राम्रो मित्रहरूसँग, मेरो आमाको गीतको साथ ... वा यो सबैबाट एकैछिन र केहि र केहि फरक फरक हुन्छ।
यस प्रश्नको जवाफ दिन प्रयास गर्नुहोस्। म तपाईंलाई आश्वासन दिन्छु, यो सजिलो छैन, धेरै गाह्रो छ। उदाहरणका लागि, मित्रता, विश्वास, आनन्द, प्रेमको लागि प्रश्नको प्रश्नको जवाफ दिइरहेको छ जस्तै, उदाहरणका लागि ... तर यो अहिले यो होइन, यो मातृभूमिको बारेमा छ: परिवारको बारे, परिवारको बारे , .. र शायद पृथ्वी वा पृथ्वी को बारे मा? .. शायद पृथ्वी को बारे मा हो, तर पहिलो, मातृभूमि को बारे मा, प्रश्न वास्तव मा यो जस्तै थियो: मातृभूमि कहाँ बाट आउँछ? म मर्छु ... मलाई लाग्छ, म सुन्न, हेर्नुहोस्, म खोज्छु, मैले उत्तरको खोजी गर्छु ... मैले लिखित अङ्गहरू, मेरो आफ्नै, अजनबारीहरू, यसको बारेमा धेरै र जवाफहरू सहित धेरै पढ्न। त्यसैले यस प्रश्नको जवाफ दिन किन गाह्रो छ? सम्भवतः तपाईं यहाँ हुनुहुन्छ, तपाईं घरमा हुनुहुन्छ, तपाईं उहाँको प्रेममा हुनुहुन्छ, के तपाईं उहाँको शुरुमा हुनुहुन्छ? ..
आभारी, मित्रता ... मैले आफ्ना साथीहरूलाई आमारानलाई "प्रत्यारोपण" गर्न छोडें, किनकि उनी आफैलाई बोलाउँछन्। उहाँले सोध्नुभयो, र तिनीहरूले मलाई जवाफ दिए, मलाई गहिरो जवाफ दिनुभयो, र प्रायजसो उनीहरूको जवाफमा थियो, तिनीहरूले जवाफ दिए, बचपन सम्झँदा पहिलो उज्यालो बचपन छाप: आमा, बुबा, यार्ड, स्कूल, खेल ... र बच्चाको रूपमा सबै कुरा। यो अक्सर रासकाज बाधा छ, तर यो स्पष्ट भयो कि मातृभूमि बचपन मा केहि केहि संग शुरू हुन्छ। अथवा सम्भवतः उनी उनको साथ सुरु हुन्छ? हाम्रो बचपनमा हामीलाई सबै कुराबाट
र त्यसपछि म बुझ्छु, म अचानक बुझ्छु, कसरी अन्तरदृष्टि मलाई यो बुझाइमा चिन्ता छ, म बुझ्छ कि यो केवल बचपनमा छैन, तर पहिलो पटक र बचपनमा हामीलाई के हुन्छ। यो वास्तवमा यति नै हो, के यो वास्तवमा पहिलो छापहरू, बच्चाको खुल्ला आत्माको पहिलो बैठक, एक जीवनलाई जीवनको नियम, यसको अधिवेशनबाट बेवास्ता गरिएको आत्मा हो, के यो हो कि रोडेनले हामीलाई प्रत्येकको लागि सुरु गर्छ? यदि यो धेरै हो भने, कुनै पनि खुसी, उज्ज्वल, बचपनको सम्झनाहरूको शुद्ध अनुभवहरू भन्दा पूर्ण छ कि पछाडि, त्यसपछि सुरु, वा मुख्य सिद्धान्तहरू मध्ये एक हो कि पछि पछि पछि एक मार्जित गर्दछ र हामी सबैमा बनाएको सुन्दर, विस्तृत नदी हामी मातृभूमिलाई फोन गर्नुहोस् र जसले हामीलाई जीवनको पानीमा राख्छ ... सम्भवतः यो प्रश्न, अक्सर एक विचारशील आत्माले सोधे, महत्त्वपूर्ण छ। र अब म अर्को तरिकामा भन्नेछु: तिमी कहाँ सुरू गर्छौं ... हो तिमी? मातृभूमिबाट होइन? र ro-din, तपाईंको देशमा? तपाईंबाट होइन ... बच्चाको रूपमा?

समर 2004

कविता मातृभूमिलाई रोमानियामा भएको सबै चीजको प्रति उच्च नागरिक रवैया संग आफ्नो अद्भुत र ईर्ष्यालु प्रेम व्यक्त गर्दछ, आफ्नो काम संग आफ्नो समय को प्रतीक को प्रतिबिम्बित गर्दछ। 1 99 0 को दशकको सुरुवातमा, "सोभियत संघ अन्ततः" सोभियत युनियनको अन्त्यमा "दैश" सालको अन्ततः सबै भ्रमहरू भ्रम र भित्रीपनको लागी देशको टाउकोमा समातेर, "सीमाहरू खोलिएको" र धर्मार्थ र अनुमतिको गम्भीर बाढीले, बीसौं वर्षमा लिखित। पछि, यो कविता प्रसिद्ध गीत "व्लादिमीरका" बन्यो, प्राय: आज युवा गायकहरू र बार्डहरूले प्रदर्शन गरे र मात्र संगीतमा कविताको शब्द प्रेमीले। तपाईंले 20 वर्षअघि ती गुनासोहरूको बारेमा पढ्नुभयो र अनन्त रूपमा ती दिनहरूको वातावरणमा डुब्न सक्नुहुनेछ जहाँ "यहाँ हरेक दिन ख्रीष्ट क्रूसमा छ", जहाँ सबै केहि किने र बेच्ने गरिन्छ: "एक लिटर वोडका दुई" काटा "र आत्मा - कुनै शिशा "। स्थिरताका समय पिउने समयहरू फर्काउँथे - "उनी बिहानै पिउछन्, तिनीहरू दिनको समय, कुहिरो, र काँधमा पनि हातमा छन्, र ढुङ्गाको छेउमा - रगत।" र केवल "बेरिएको बेल-रिंगर" भाषामा परिणत भएको छ ... सहभागी जमानामा, मर्ने निर्णय गरे, ताकि ठण्ड रूस आफ्नो मृत्युलाई तातो पार्नेछ "। "रूसी lapotnik, एक अक्ष के साथ एक महानगर" को लागी लाइनहरु पढ्न यो कडा कचरा छ:

अरे तिमी, रूसी lapoton, एक अक्ष संग महानगर
एक असीमित आत्मा संग, र एक mended मुख -
स्मोलेन्स्क अन्तर्गत - रियाजान नजिकैको नजिकै लुटिएको थियो
र क्रस अन्तर्गत एक असफल गड्ढेमा एक नुहाउने सुत्न।

त्यो के हो, जवान ट्रभनिक? उनको जवान आत्माले जीवनलाई कस्तो प्रतिक्रिया देखायो? ती वर्षहरूमा कविले नायकसँग भाग लिइन्। तिनीहरूले सयौं गीत गाए। जस्तै ट्रभिकिनले यसो भन्छ: "मैले कविता लेखिनँ, तर मैले सबैलाई म-ज़्कीको शक्ति दिएँ। त्यसैले उनले भने - तिनले कविता लेखेका थिएनन् तर एक गीत। म शब्दहरु लेख्छु, तर म उनीहरूलाई गायन सुन्न चाहन्छु, किनकि उनीहरु मलिया मा आवाज गर्छन्। पदहरू सबै गाईहरू छैनन्, तर सटीक हुन, त्यसपछि कविताहरू आफ्नै आन्तरिक मालोमा छन्, र कता कता छ, त्यसपछि चाँडै वा पछि एउटा गीत हुन्छ। यदि तपाइँ एक प्रतिभाशाली संगीतकारको हातमा आइपुग्नुहुन्छ भने, यो अद्भुत, र एक उत्कृष्ट कुकुर, उनको हुनेछ। र यदि गीत देखा पर्यो भने, कविता कलाको कामको रूपमा गायब हुन्छ। प्रयास गर्नुहोस् र पछि - भ्लादिमीर Vysotsky को काम राम्रो तरिकाले गीत सुन्न पछि, उदाहरण को लागि, "यदि एक मित्र अचानक ..." वा Andrei Makarevich को गीत उद्धरण। यो एक गाना-गीत मा फर्कनेछ। त्यहाँ कुनै कविताहरू पहिले नै छैनन्, तर ... तिनीहरू गाईन्छन्। यो पेन-सेनको लागि जन्मिएको कविताहरू संग जीवनमा कसरी हुन्छ। धेरै शब्द को कला मा विनाश हो, तर त्यहाँ केवल कविता र कविताहरू मात्र छन्। तिनीहरू गाई छैनन्, गायनलाई निषेध गरिएको छ, तिनीहरू मात्र स्पष्ट हुन सक्छन्, र यसमा उनीहरूको सर्वोच्च गन्तव्यलाई उल्लेख गरिएको छ। "
सन् 1 99 4 मा टी। ट्राभनिकले "पत्रलाई मातृभूमि" मा लेखे: "आगो बिना, दुखाइ, पीडा, र स्पॉटहरूमा, मैदानमा, कडा झण्डाबाट, फूल बितिसकेका छन्।" र बिल्कुल "मलाई मन नपराऊ" - "बजार ब्रेक" र "मालिक रहित मेलहरू" बारेमा कवि भन्छन्, जब एक देशको बजारमा "बजार अर्थव्यवस्था" एक निरन्तर बजारमा छ र धेरै मानिसहरू, विशेष गरी 50 र 60 को उत्पादन, - उद्यम र तीसौं चालीस वर्षीया नागरिकहरू अलग थिए: इन्जिनियरहरू, शिक्षकहरू, डाक्टरहरू - बाँच्नको लागि व्यापार गर्न बाध्य भए। कविले आफूले देखेको कुराबारे बताउँछ:

मेमोरी सबै पागल छ, प्याक लुटिएको छ,
र घण्टी टावरमा हर रिंगमा।
मेरो विवेक गीत, मेरो उदासी गीत ...
म किन अतिथि भए, म कहाँ जन्मेको थियो?


XX शताब्दीको 9 0 शताब्दीका धेरै कविताहरूमा, सामाजिक-ऐतिहासिक परिवर्तनको अवधिमा, कवि-नागरिकको चित्र हो कि घटनाक्रमको बारेमा कविता रेखाहरू व्यक्त गर्दछ। कविहरू "टिन सैनिकहरू", "चेचनमा युद्धको क्रममा" कविले खुलासा स्थानीय संघर्ष, युद्ध र तिनीहरूको नतिजाप्रति आफ्नो मनोवृत्ति व्यक्त गर्छन्, जुन त्यस समयमा रूसले सतायो। कविता "रस" मा, अक्टोबर 1 99 3 मा लिखित कविता, सही ढंगले ती वर्षको वातावरणलाई सुचारु बनाउने, रूसी मानिसहरूलाई पुनर्जीवित गर्ने क्षमताको बारेमा बोल्छ:

र रूसमा मानिसहरू, घाँसको रूपमा, तथापि धरातल,
केवल यसलाई उजागर गर्न दिनुहोस् - सबैले बुझ्नेछन् र क्षमा दिन्छन्।

"निस्सन्देह" निन्द्रालाई ड्यास गर्दै, तर फेरि "आत्माले यो के थियो भन्ने कुरामा जोगाउँछ, आत्मा अहिले के छ भन्ने कुरा गर्दछ।" - यी शब्दहरू, नेटिनेटहरूबाट आजको रूसमा लागू हुन्छ। देश परिवर्तन भएको छ, हामी परिवर्तन भएको छौँ, हामी अधिक समृद्ध बन्न सक्छौं, तर हाम्रो प्रिय देशको भविष्यको लागि पीडा र चिन्ताको लागी कविताको आत्मालाई मार्नु पर्छ र उनको प्रसिद्ध रेखाहरुमा डालाउनेछ, जुन पछि धेरैले देशको अन्तस्करणको प्रश्नको रूपमा उद्धृत गर्दछ, तर Zna-chit र तपाईंसँग हाम्रो साथ:

विनाश देशको मृत्यु
त्यहाँ कुनै बचपन छैन र बुढो उमेर खराब छ।

यी दुई लाइनहरूमा, आजको रूसको जीवनको सम्पूर्ण वास्तविकता व्यक्त गरिएको छ: शुरुवात पेंशनहरू, जुन पुरानो मान्छे "जीवित" र बच्चाहरूका लागि एउटै कल्याणकारी लाभहरू, युवा विशेषज्ञहरूको सामाजिक असुरक्षा र पूर्व-सेवानिवृत्तिको उमेरका मानिसहरू। पुस्ताहरूको उत्तराधिकारी युगको अन्त्य हुन्छ। तर प्रकृति द्वारा बालबालिकालाई उनीहरूका आमाबाबुको हेरचाहमा हुनुपर्छ र आमाबाबुले आफ्नो बारीमा जीवनको अनुभव र पुरानो पीढीका मानिसहरुको ज्ञानको आवश्यकता पर्दछ। आजका बच्चाहरु मा प्रेम को अनन्त मूल्यहरु को निवेश गरेर आफ्नो आध्यात्मिक मूल्यहरु, नैतिक संस्कृति र राष्ट्रीय, बहुमूल्य रूसी परम्पराहरु को आधार मा राख्नु, आफ्नो मातृभूमि को लागि देशभेद को उच्च भावना को बढावा दिन - राज्य रूस को भविष्य मा निवेश गर्छन। पुराना मानिसहरूको आवश्यकतालाई बेवास्ता गरौं, हामी हाम्रो जरालाई कमजोर बनाउँछौं, बिर्सनुहोस् कि यो जरा छ जसले सम्पूर्ण रूखलाई जीवन दिन्छ। संगीरहरू मर्नेछन्, जडहरू मर्नेछन् - सारा रूख मर्नेछ। एक रूसी लेखक र फिबिलिस्ट (1769-1844) इवान अरेन्डेच क्र्रीलोभले सुँगुरको सुन्दर तस्वीर दिए, जसलाई सुँगुर खान्छन्, अचम्म लागेर ओक पेडको जरा उठाउँदछ: "केवल एन्चहरू हुन्छ, र हामीलाई जरा चाहिन्छ ..."। कवितामा "वसन्तमा शरद ऋतु ...", यस कविताको नाम पनि बहुमूल्य छ, टी। ट्राभनिकिन भन्छन् कि "सुनको अर्थ" मात्र त्यहाँ छ,

जीवनमा अवसरहरू कहाँ छन्
आफैलाई पुन: उत्पत्तिमा समाप्त गर्नुहोस्
र प्रेरणा सुरु गर्न।

र बेलायत, रूसको सडकको साथ यात्रा गर्दा कविता उदासीसँग टिप्पणी गर्दछ: "मैले सडकबाट धेरै दुःखलाग्दो कुरा गरेँ, जीवनसँग जीवनसँग कुरा गर्दै" र "मैले धेरै कडा आँखाहरू, आशा र खाली आशाहरू सिके।"
कवि-नागरिकको रूपमा, टी। ट्रेनिकुले उच्च जिम्मेवारीको रूपमा उनको पाठकहरू, उहाँका जनहरूलाई व्यक्त गरेका छन्। "र यदि म कहाँबाट थिए, त्यसो कि मैले के खोज्छु!" उहाँको पद रेखामा त्यहाँ दुर्लभ ऊर्जा र साहसी शक्ति हो, नैतिक दिशानिर्देशहरूको दृढता प्रकट हुन्छ, उच्च आध्यात्मिक छनौटको लागि अपरिहार्य निष्ठा। कवितामा "रूस, तपाईं दोषी हुनुहुन्छ", उहाँले साहसी भई र कडा कुरा बताउनुहुन्छ कि आजको रूसमा "प्रत्येक पाँचवर्ष यहाँ अविश्वसनीय छ, कि प्रत्येक तेस्रो कामबाट बाहिर छ" र प्रश्न सोध्छन्: "र कसले आदेश दिए यो सबै सफा रमाइलो ठाउँहरू "? यस कवितामा, वास्तवमा हरेक रेखाले आजको रूसको लागि प्रासंगिकता छ। कविता उनको पीढीको भाग्यको बारेमा चिन्तित छ, मैदान र मातृभूमि। जसरी यी शब्दहरू "उठाइयो", जुन कविले उनीहरूको कामहरूमा कहिल्यै प्रयोग गरेननन, उनीहरूले विशेष गरी कताईरहेछ, तर यहाँ तिनीहरू एक विस्मयालयको रूपमा उजागर हुन्छन्, एक सांस्कृतिक भ्रामक रूपमा, एक राष्ट्रिय अपमानजनक रूपमा:

कसले तिमीलाई एक्सचेंज गर्यो, रूस,
"वाह, शो र सप्ताहांत" मा?
तिम्रो छोराहरु? तर तिनीहरू वास्तवमा छोराहरू हुन्?
कसले पल समात्नुभयो,

र राजकुमारी यो शरीरमा गिर्यो,
उसले अरूलाई के राख्छ,
हाम्रा आमाबाबुले कस्तो मूल्यांकन गरे -
मानिसहरूको सम्मान र शर्मको आत्मा

यस कविता को हरेक शब्द मा कितना धार्मिक क्रोध र पीडा दुखयो, "आत्मा को मान्छे", "यसको सम्मान र शर्म" को महान मूल्य को आफ्नो समकालीन को सम्झनाहरु को सम्झना। "शान्ति, नम्रताको र सम्मान" - यो हो, हाम्रो पवित्र सेना "- रूसी-यो शब्दका शब्दहरू, लेखकको गीतका कार्यकर्ता बुलेट ओकडुभावा (1 9 24-1997), 1 9 88 मा लेखिएको र आजकल एक नैतिक ट्यूनिंग फोर्क जस्तै आवाज।
कवि निर्दोष रहन सक्दैन र रूसी भाषा विभिन्न विदेशी शब्दहरू र शब्द-परजीवीहरु द्वारा रोकिएको छ। "नामक प्रदर्शन मा विश्लेषणात्मक लेख" मा, टी। ट्रेनिक-विज्ञप्ति यस्तो लेख्छन्: "भाषा हाम्रो सम्पूर्ण अवस्था, हाम्रो मानसिक जीवनको निष्पक्ष संकेतक हो। जीवन coarsens, हाम्रो भाषा विच्छेद भएको छ, हाम्रो भावना, बुझ्न र थाहा कम गर्ने क्षमता कम छ। त्यसो भए उनीहरुका लागि एक अर्काको सहयोगको बारेमा जानकारी गराईरहनु भएको छ। यसका लागी तपाईले तपाईलाई सहयोग पुर्याउनु भएको छ। , अन्त मा, एक घृणित, बदसूरत रूप प्राप्त हुनेछ। हाम्रो भाषा कमजोर छ, र हामी समयको भावना गुमाउँछौं, अधिकले एक कच्ची र आदिम पङ्क्तिको लागि हाम्रो इच्छालाई स्पष्ट गर्दछ। "
शब्दहरु को समस्या - कविता को कविता मा घाँस को कविता को पुरा चक्र "खुरूशियन भाषा को पाठ", जहाँ दुखद विफलता संग ट्राभिकनिक शब्दहरु लाई रूसी भाषा को प्रदूषित गर्ने शब्दहरु मा पाठ सिकाउँछ। र आजको लागि, यो पाठ समाप्त हुँदैन, किनकि शब्द र अभिव्यक्ति हाम्रो शब्दमा पूर्ण शक्तिमा हिंडिरहेका छन्: "टिपोले बुझ्न, जस्तै कि उसले सुने," "एक धुवाँदार, नाकको तलबाट" राम्रो ", जो अक्सर अर्थ एक प्राकृतिक "हो"; र "के" को सट्टा, आधा-संपीड़ित होंठ "थ", "चव" मार्फत फेंकिएको छ। एउटै लेखमा, टी। ट्राभनिकिनले यो धारणा व्यक्त गर्दछ कि "मानिसहरूको भाषा अधिक अभिव्यक्तिशील, पतला र धनी व्यक्ति, उच्च यसको सांस्कृतिक, सामाजिक र बौद्धिक स्थान दुवैको विकास गर्ने क्षमता हो।" शक्तिशाली रूसी भाषाको समृद्धता र पहिचानको यो समझबाट अगाडी बढ्दै जाँदा यसको वचनको साथमा कविता, कविता, सुन्दरता र आफ्नो मूल भाषाको पूर्णता, आफ्नो प्रतिमा अपमानजनक रवैयाबाट टाढा रहन्छ, उनको पाठकसँग कुराकानी गर्दा यसका लागि राम्रो र प्रेमको अनन्त मूल्यहरु को अवधारणा गरिन्छ। यो रूसी शब्द को उच्च आध्यात्मिकता हो जुन पुल हाम्रो पहाड को दुनिया संग जोड्छ र "रूसी जान्न को लागि प्रोत्साहित गर्दछ, ताकि तारा सजिलै संग बुझ जान सक्छ।" हो, रूसी शब्द विशेष छ, र ट्रभनिकले यो बारेमा जान्दछ र हामीलाई यो ज्ञानको टुक्रा दिन्छ:

तुलना नगर्नुहोस्, तुलना नगर्नुहोस्
पदमा रूसी भाषा
केहि पनि साथ, कोहीसँग होइन, तर केवल आफैंसँग
यो प्रतिस्पर्धा गर्न सक्छ।

सबै त्यो प्रेम देखि भरिएको छ,
प्रेम र सुरक्षित!

कस्तो पूर्ण र शक्तिशाली दुई अन्तिम रेखाहरू! कस्तो सुन्दरता र कविताले यी रेखाहरू सास पार्छ! उनीहरूले कवितालाई रूसी शब्दको आध्यात्मिक शक्तिको रहस्य बताउँछन्: यो प्रेमसँग भरिएको छ - यो पहिलो रहस्य हो, तर मुख्य रहस्य यो हो कि रूसी शब्द मात्र प्रेमले भरिएको छैन, यो "प्रेम र सुरक्षित" हो। ईश्वर सत्य हो कि ईश्वर प्रेम हो, र हानिकारक विधिको मद्दतले यी रेखाहरू पढ्ने, यी शब्दहरूको गहिरो लुप्त अर्थ खुला छ: "सबै कुरा जो परमेश्वर हो-परमेश्वरले -प्रत्याशित र सुरक्षित"। तुरुन्तै यी रेखाहरू पछि आउँदछ, अरू: रूसको ईश्वर ओर्थोडक्सीको हृदय हो, त्यस समयको अनन्तकालीन देश हो जुन ईश्वरोडक्स ईश्वरमा विश्वास राख्छ र सुसमाचार आज्ञाअनुसार जीवन बिताउँछ। यस दिशामा थप विचार विकास गर्दै, तपाईं एक फरक, अधिक व्यक्तिगत अर्थ खोल्नुहुन्छ: परमेश्वरले मानव हृदयमा प्रवेश गर्नुहुन्छ, यो प्रदूषणबाट शुद्ध हुन्छ, र यो हृदयलाई प्रेम संग भोग्छ, र यो प्रेमले सबै व्यक्तिलाई सबै समस्याहरु र सुरक्षाको रक्षा गर्दछ। अर्थपूर्ण जीवन। त्यो के ज्ञान T. ट्रान्निक यी दुवै विशाल लाइनहरूमा हामीलाई थाहा छ! अब, कहाँ देखि रूसी शब्द को यस्तो सम्पत्ति र शक्ति देखि आउँछ?